Bolumen ilun borobil bat, tailatzean barrualde distiratsu eta argitsu bat estalgabetzen duena. Eraikinak, Donostia hiriaren gainean proiektatzen du barruan garatzen den jarduera artistikoa, musika.
Orube zurrunaren premietatik, programa trinko eta zatikatua bat sortzen da. Egoera hori dela-eta, araudiak baimendutako gehineko bolumenera jo da, eta fatxadaren azalera ahalik eta gehien luzatzera, bertan dauden espazio guzti-guztiak argiztatzeko.
Zizelkatutako bolumenak pieza baliotsu bat biltzen du barruan. Entzungela. Hau eraikinaren bihotza da.
Gainera, eraikinak hainbat tamainako 75 gela akustiko, banakako entseguetarako 32 kabina, liburutegi-mediateka, musika-artxiboak, administrazio- eta irakasle-guneak eta gainerako zerbitzuak hartzen ditu.
Emaitza, itxuraz arbitrarioa dirudien arren, beharren programa zehatz-mehatz konpontzearen eta orubeak ezartzen dizkigun geometriara eta baldintzatzaileetara egokitzearen emaitza da.
Espazio guztiak argiztatzeko fatxada luzatzeko beharretik sortzen da eraikinaren bereizketa formala. Hiru ebaki handik ebakitzen dute pieza trinkoa, ebaki garbi eta zuzenen bidez, eta pantaila akustiko gisa proiektatzen dute eraikinaren distira eta arima hirirantz.
Distira handiko kanpoko bolumen beltza osatzen duten fatxaden eta urre koloreko patioak osatzen dituzten fatxaden arteko kontrastea indartzen da. Materialek musika-tresnen akabera ekartzen dute gogora hizkera sotil batez.
Argazkiak: Aitor Ortiz, Jorge Allende.
